[690]. XVII dzień radioterapii.

(Jaromir Nohavica - Kiedy kitę odwalę)
moja ukochana piosenka o umieraniu.

(...)
Więc jeśli miałbym wybrać - w łóżku czy też w klubie -
niech mnie trafi w trakcie tego, co tak lubię.

To będzie w pytę
Cudnie, fajnie i w pytę,
gdy definitywnie odwalę kitę.

Jedną mam wątpliwość - zabrać Żywca czy Red Bulla,
żeby tam na górze nie wyjść na jakiegoś ciula.
Ja w każdym razie biorę piersiówkę starej starki,
bo starka nie zaszkodzi, gdy się nie przebiera miarki.

To będzie w pytę
Cudnie, fajnie i w pytę,
gdy definitywnie odwalę kitę.

Wiem, że Cię nie ma, Boże, ale w końcu gdybyś był tak
Daj mnie tam, gdzie dawno siedzi stary Lojza Miltag.
Z Lojzą razem w budzie u Orłowej, potem zaś na dole
fedrując w mozole, tu też daj nam wspólną dolę.

To będzie w pytę
Cudnie, fajnie i w pytę,
gdy definitywnie odwalę kitę.
(...)

***

dziś mija siedemset dni od znalezienia we mnie choroby.
siedemset naszych wspólnych dni, Czytaczu.
siedemset dni dzielenia się z Tobą okruchami mojej codzienności.

siedemset dni walki z nowotworem.
w strachu, bólu, nadziei.

siedemset dni porządkowania myśli w oczekiwaniu na nieuchronne.
siedemset dni uważnego życia.
i świadomego odchodzenia.

siedemset dni demitologizowania brzemienia śmiertelnej choroby.
siedemset dni w miłości, szczęściu, radości.
siedemset zwyczajnych dni.

siedemset dni razem.
razem z Wami.
razem z rakiem.
ważne, że wspólnie.

dziękuję.