[367].

(Rod Steward - Sailing)

***

dziś przy odbieraniu progenitury z uczelni zostałam poproszona na rozmowę z przedszkolanką i Syna w sprawie tegoż oraz śrubki.
otóż w dniu dzisiejszym Giancarlo wykręcił śrubkę z krzesełka, po czym ze swoim najlepszym ziomem wyrzucili ją komisyjnie do kibelka.
pani przedszkolanka dała im po gumowej rękawiczce i kazała wyławiać śrubkę z klopa.
po odzyskaniu śrubki zostali zaproszeni na rozmowę z dyrektorką.

Syn był zdruzgotany swoim brakiem odpowiedzialności wobec przedszkolnych śrubek i perspektywą srogich reperkusji.
żeby nie nabawił się w niedalekiej przyszłości raka żołądka, zanim wyszliśmy z przedszkola, schyliłam się i naszeptałam Mu do ucha, że bawią mnie takie historie i nie zamierzam Go karać.
następnie pojechaliśmy do Babci B. na obiad.
Giancarlo z progu zrelacjonował Babci B. swoją przewinę oraz serdecznie się pokajał.
Babcia B. wysłuchała Go z narastającym zdumieniem i słabo skrywanym uśmiechem, po czym kazała Mu jutro powiedzieć przedszkolance, że jak jej mało śrubek, to u Babci w garażu jest dużo i On może do przedszkola zanieść kilogram śrubek.
przekaz powtórzyła dwukrotnie, upewniając się, że Giancarlo zapamiętał, co ma powiedzieć.

chryste, jeśli On to jutro powie w przedszkolu, znowu mnie wezwą na rozmowę.
tyle że tym razem w sprawie śrubek i Babci B.

***

- mamuniu, lustrzanką foty robię.
patrz na mnie, nie gadaj już przez telefon!
(a ja rozmawiam z matką drugiego zbrodzienia śrubkowego).

-  jak ciepło.
już można leżeć w ogrodzie!

- to magnolia.
czy cośtam.

- maamaaaaa!
zrób głupią minkę!