[361].

(Judy Garland - Somewhere over the rainbow - z filmu Czarnoksiężnik z Krainy Oz)

***

Syn ubiera się, zakłada buty. wychodzimy z przedszkola.
cierpliwie czekam, nie poganiam. jestem łabędziem na tafli jeziora.
mam czas, przecież.
frilansing, homłorking. praca całą dobę.
ponadto na zmianę z Synem od tygodnia jestem chora, więc nie oszukujmy się - niewiele robię. nie da się pracować, gdy bolą cztery uszy, co chwila inne.
więc bez ciśnień, spokojnie, powoli. Syn ubiera się, zakłada buty.
trwa proces opuszczania przedszkola.
instruuję - zauważ - przydeptałeś język piętą. nie pchaj stopy na siłę do buta, przyjrzyj się co robisz, pomyśl, zastanów się.
Giancarlo aż podskakuje z zaskoczenia - mamo, co ty mówisz, przecież nie dałbym rady przydeptać języka piętą, nie mam takiej długiej szyi - śmieje się ze mnie do rozpuku.
a no tak, faktycznie. nie zauważyłam.

to zdarzenie przypomniało mi, jak dawno temu (Syn miał chyba ze dwa, może dwa i pół roku) byłam z Nim u Babci B. na niedzielnym five o'clocku.
jemy ciasto, pijemy herbatę. Syn zażyczył sobie, żeby będzie ją pił jak mama i babcia, w filiżance.
filiżanka porcelanowa. płytka, szeroka. ę i ą.
nalałyśmy troszkę, na dno.
Syn stara się niewprawnymi paluszkami utrzymać filiżankę.
doradzam więc - synuniu, gdy pije się z filiżanki, trzeba mocno trzymać uszko.

ufnie spojrzał na mnie i wykonał manewr.