[790].

nie lubię się do tego przyznawać, ale najpewniej czuję się w domu.
bo w domu można w każdej chwili doczołgać się do ubikacji, runąć do łóżka, przewrócić się z jedzeniem na fotel w kuchni, zanurkować w skrzyni z lekami.
w domu nie ma skuchy.
tu jest bezpiecznie.

***

dziś, w przerwie pory deszczowej i mojego spania, byliśmy nad okoliczną rzeczką.
poleżałam w cieniu, grubo nasmarowana filtrem pięćdziesiątką.

po przywiązaniu sznurowadłami od łyżew oderwanej na leśnych wertepach osłony miski olejowej zatrzymaliśmy się przy łące, bym mogła sfocić okoliczności przyrody.

tak oto odkryłam, jaki był sens wożenia w czerwcu łyżew w bagażniku.

regenerowanie się po chemiach i naświetlaniach to gehenna.

jestem ledwo ciepła.