[663].

(Borys Szyc - Do jutra)

W Nowym Jorku ranek
Piję gorzką kawę
Chemia między nami
W sercu mam dynamit
Już jutro będę

Cichy głos w słuchawce
Bez ciebie nie zasnę
Cztery pory roku
Każda z nich jak nokaut
Bo jest bez ciebie

Znów złapał mnie zmrok
Znów odwołano lot
Do jutra
Na drogi spadł śnieg
Nie wydostanę się
Do jutra

Słowa, dreszcze, lęki
Oczy usta dłonie
Nuty do piosenki
Z porcelany słonie
Wszystko na szczęście

Na zegarach świata
Kończy się nasz czas
Wskazówki cofam
a tam ciągle nie ma nas
Płyną tęskne chwile
W serce wbity sztylet
Który to już raz

Znów złapał mnie zmrok
Znów odwołano lot
Do jutra
Na drogi spadł śnieg
Nie wydostanę się
Do jutra

***

sobota, imieniny kota.
(i Dzień Chorego, niby co to? święto? memoriał?
chyba stosowniej byłoby nazwać ten dzień Dniem Zdrowego).

więc, sobota.
Syn zajęty sprawami dzieci.
dorośli sobą.
kocica - wspinaniem się po ścianach, gonitwą za własnym cieniem.

wracamy do wsi.
- co robiłaś, gdy byłem na szermierce?
- byliśmy z wujkiem na obiedzie. jedliśmy schabowego i dziwny bigos, doprawiony koncentratem pomidorowym.
- i to wszystko?
- i rozmawialiśmy, żartowaliśmy. całowaliśmy się też, przytulaliśmy.
- czyli każde z nas spędziło czas miło. to dobrze.
zieew, Synowi głowa sennie kiwa się na boki.
- mamo, czy wiesz, że dla ufoludków my jesteśmy kosmitami?
Giancarlo nie czeka na odpowiedź, kontynuuje myśl.
- bo to jest tak, że obce formy życia uważają nas za obce formy życia.
po chwili pauzy filozoficznie dodaje: wiesz, wszystko zależy od punktu widzenia.
- masz rację, świetnie to ująłeś - komplementuję tok myślenia.
już mnie nie usłyszał.
zasnął.

- paczysz że ja pacze?

- kobieto, co ty wiesz o fechtunku?

tak, obce formy życia niewiele o nas wiedzą.
i niech tak zostanie.
w czasach, gdy informacja jest walutą, nie wszystko jest na sprzedaż.







nawet gdy prowadzi się bloga.