[126]. spacer.

spędziłam dziś cały dzień z Synem (zazwyczaj jest pobierany przez Ciocię Klocię i transportowany na uczelnię, ale na sierpień ustaliłyśmy, że nielat zostanie w domu, a przy okazji nasycimy się sobą).
skakał przez pół dnia na trampolinie.
wieczorem ruszyliśmy na krótki prawie jogging.
piszę prawie, bo po wczorajszym usportowieniu boli mnie coś gdzieś i wspieram się lekami przeciwbólowymi.

krótki prawie jogging zamienił się w trzygodzinny przemarsz po dawno niezwiedzanych  kominach, który po powrocie do domu przeistoczył się w moralitet, rozpoczynający się od słów: czy ty całkiem zgłupiałaś, żeby w twoim stanie zdrowia wyjść na spacer z dzieciakiem i bez telefonu.
potem było gorzej - zapadło milczenie przerywane wściekłymi mruknięciami w stylu a gdybyś zasłabła, to co by było.

tak czy inaczej było fajowo.
dostaliśmy na drogę u Rodziców mojej przyjaciółki chirurg pomidory i brzoskwinie, zaś u Wiki, córki Cioci Kloci, wypiłam aromatyczną zieloną herbatę i kieliszek genialnego czerwonego wina.
a byłoby ekstra super, gdyby nie foch Niemęża.
schowałam się więc pod kołdrę, spod której do Was nadaję.
jak być infantylnym, to po całości.
tym bardziej, że nie mam jak polemizować z Niemężem - niestety ma rację.