[417].

(James Blake, Limit to your love)

***

okazuje się, że jak się umiejętnie temat rozegra, można nie iść do przedszkola (dobrze, że odkrył to w ostatnim miesiącu edukacji).

- mamoooo... mamusiuuuu... - dobiega jęk z pościeli.
- mhm? - zagaduję znad komputera.
- wiesz, dziwnie się czuję: czuję jakbym miał stres, chociaż stresu nie mam... - Syn próbuje rozpoznać teren, nieco klucząc.
- mamo - zniża głos do dramatycznego szeptu - więc dziś w nocy nie zasnę z obawy, że może mogę mieć stres, bo zacznie mnie boleć ucho.
milczę, czekam na puentę.
- sama wiesz, co to znaczy: jutro absolutnie nie mogę iść do przedszkola - kończy wypowiedź z niekłamanym zadowoleniem.

jassssssssne.