[108]. zmiana koncepcji.

na wieść, że druga chemia będzie we wtorek, albo raczej w przyszły piątek, Babcia B. zapłakała mi w słuchawkę.
nic mnie tak nie wnerwia jak płacząca Babcia B., to jest szczyt szczytów, montewerest wkurwu.
a przecież nie powinnam się denerwować.

Babcia B. denerwuje się, że mnie rak pożre w równie ekspresowym tempie co mojego Ojca (tudzież męża Babci B., który temat raka załatwił w dwa miesiące, a właściwie - rak Jego).
wszelako nie wiem, czy przyspieszenie chemii o kilka dni cokolwiek zmieni.

***

przypomniało mi się, że w blenderze mam ostrze do kruszenia lodu.
serwuję więc Niemężowi i sobie drinki: podstawą są pokruszone kostki lodu zmiksowane z listkami mięty i cukrem trzcinowym, wodą mineralną, tonikiem i jakimikolwiek owocami - aktualnie ćwiczone są grapefruity.

***

zmywałam naczynia po obiedzie.
nade mną krążyła mucha.
czujecie to: mucha nad brudnymi naczyniami? ohyda!
pomyślałam: zabiję cię, jesteś obrzydliwa jak mój rak. jeśli uda mi się ciebie zabić, to dam radę też z rakiem.
chwyciłam za ścierkę, z całej siły rąbnęłam prosto w muchę.
zlew jęknął i zachrupały pękające naczynia.
muchę zwodowałam rurą do kanalizacji.
popękane naczynia wyrzuciłam.

***

namyśliłam się i wykupiłam receptę - nie będę czekać z zastrzykami z Neupogenu do poniedziałku.
od dziś Niemąż umili mi trzy wieczory zastrzykiem.
oznacza to, że już we wtorek będę gotowa na wlew cysplatyny.

może poprawi to humor Babci B. i przestanie tak strasznie płakać.
a jeśli nie poprawi Jej humoru, to przynajmniej poprawi ilość neutrocytów w mojej morfologii.

***

jak wspomniałam, byłam w aptece wykupić receptę. apteka jest pod lasem.
pakuję Syna pod apteką do samochodu.
- mamusiu, uważaj, za tobą stoi wielka mrówka!
- pokaż, gdzie? - zainteresowałam się zagrożeniem.
- już zwiała do lasu.

wyobraźnia to przekleństwo.
uszami fantazji usłyszałam jak wielka mrówka łupie nogami o ziemię uciekając w igliwie.