[39]. nie kłam.

jednym z moich najważniejszych odkryć życiowych (w pierwszej dwudziestolatce) było stwierdzenie, że nie należy kłamać.
jeśli jesteś wolny, nie kłam. jesteś wolny, więc nie kłamiesz.

przedwczoraj opowiedziałam Synkowi o tym, jak się nazywa moja choroba, pokazałam kawałek blizny (wcale się nie boję patrzeć, mamusiu, serio).
wczoraj opowiedziałam Mu o tym, że pan doktor powiedział, że nie ma lekarstwa dla mamusi i że nie ma lekarza, który umiałby mnie wyleczyć.
- nikogo nie ma? może zapytaj się jeszcze tatusia, może Andrzeja, może oni znajdą? (Andrzej to mąż pani Opiekunki).


- boję się, mamusiu, boję się, co ze mną będzie, gdy ty umrzesz - szeptał wtulony we mnie, On - nocny mechanik samochodowy, w granatowej piżamce-skafandrze, z Zygzakiem McQuinnem na ramionku.
leżał w łóżeczku, ja - przycupnęłam na kotku-śpiworku. głaskaliśmy się po buziach, ścierając sobie nawzajem wnętrzami dłoni łzy.
- ale ja chcę, żebyś ty żyła.
- żyję dzięki temu, że mnie kochacie aż tak mocno, będę żyć ile tylko dam radę, obiecuję.

nadal pachnie maleńkim dzieckiem.
ma zaledwie 5 lat i 4 miesiące.
jest taki bezbronny.

- ale mamusiu, ty nie jesteś przytulanką jak Adolfek, żeby żyć miłością. niech ktoś cię wyleczy, poszukaj, proszę cię.
szukam Synku, szukam.