piątek, 28 września 2012

[893].

mili Czytacze,
towarzyszycie mi od marca 2010. wówczas przypadkowo wykryto u mnie raka.
od tamtego czasu przeszłam cztery operacje, ponad piętnaście kursów chemii, dwadzieścia jeden seansów teleradioterapii, cztery zabiegi brachyterapii.
w efekcie guz pierwotny został wycięty, zaś przerzuty - częściowo usunięte, częściowo - powstrzymane.
choroba jednak rozwija się nadal, zajmując kolejne obszary.
operacje, chemie i naświetlania sprawiły, że nadal tu jestem, ale obiektywnie rzecz ujmując, jakość życia jest niska.
z każdym miesiącem jest gorzej. za jakiś czas będzie gorzej z każdym tygodniem, a potem - z każdym dniem.
sprawdziłam: tak ta choroba wygląda.
tak jest i już.

czyli: któregoś wieczoru posta nie napiszę.
nie będzie go też nazajutrz, ani dnia następnego.

tymczasem jestem.
i dziękuję, że co wieczór wpadacie mnie odwiedzić.
póki jestem, spędźmy pozostały nam wspólny czas w dobry sposób.

apeluję do Waszego rozsądku, nie żryjcie się.

108 komentarzy:

  1. wpadam codziennie. dobrze, że jesteś.

    OdpowiedzUsuń
  2. ja co najwyżej żrem ser
    czasem kiełbasę, ale bardziej ser


    jeszcze przez 2 dni mogę mieć głupawkę, bo nie sypiam
    Ale jedno wiem: Chustka kiedyś może zamilknie, ale nie zniknie


    właśnie spaliłam gotowane jajka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ona nigdy nie zniknie, bo jakby zamilkła to i tak byłaby z nami i będzie zawsze, a blog pozostanie:). Piękne słowa.

      Ja też żrem tylko i wyłącznie jedzonko.

      Usuń
  3. ile razy żegnam się z moimi bliskimi, kiedy wychodzą z domu albo kiedy ja wychodzę, staram się nie rozstawać w rozżarciu, w gniewie, bo zawsze może to być ostatni raz, kiedy się widzimy...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też, od ponad 10 lat...

      Usuń
    2. Ja też. Od wielu lat :)
      Z nadzieją jednak na setki i tysiące "do widzenia".

      Usuń
  4. Chustko, swiete slowa...
    Usciski :*

    OdpowiedzUsuń
  5. Moje ciepłe myśli do Ciebie Chustko i wszystkich tutaj Bo własni dięki Tobie jesteśmy tu razem

    OdpowiedzUsuń
  6. mój mąż jest w Afganistanie. rozstałam się z nim w złości. w ogóle często ostatnio się kłócilismy.
    więc te słowa są w sumie do mnie.tak je odbieram.
    nie wiem czy dalej z nim będę, bo nie wydaje mi się żebym wytrzymała taką rozłąkę. jest strasznie i do tego blokada informacyjna.
    postaram się Chustko godnie żyć.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. aaa, eee, nie mnie instruować
      ale może warto przemyśleć?

      przepraszam, jeśli za bardzo się wtrącam

      Usuń
    2. Bądź silna, im tam jest również bardzo ciężko, wiem co mówię,mój mąż był trzy razy. Nikomu nie jest łatwo, ja zostawałam z dwójką dzieci, a trzecim razem jak jechał, to moja trzecia miała siedem dni.
      Ale dałam radę, oboje daliśmy.
      Pozdrawiam.

      Usuń
  7. od jakiegoś czasu towarzyszę milcząco, się żarcie mnie odstręcza.
    dlatego dziękuję za apel, ścielę się do stóp (względnie torebek) z szacunkiem, niemym podziwem i całą resztą.
    perseweracyjnie oddana.

    OdpowiedzUsuń
  8. Tymczasem dobrej nocy:) We śnie ludzie łagodnieją...

    OdpowiedzUsuń
  9. Szacunek dla zycia. Apel zrozumiano!

    OdpowiedzUsuń
  10. czekałam w nadziei, że pojawi się nowy post. I doczekałam się! Może nie jest taki jakbym chciała, ale będąc 'czytaczem' od ponad roku nauczyłam się już, że Ty nie umiesz owijać w bawełnę i walisz prosto z mostu. Przełykam gulę, którą mam w gardle i dziękuję Ci za to, że jesteś, walisz nas po mordzie pisząc tak dosadnie, bez ceregieli. Mam mordkę obitą, ale i tak szczęśliwą, że napisałaś :-) Dobrej nocy Chustko!

    OdpowiedzUsuń
  11. ja napiszę tylko tyle DZIĘKUJĘ CI!

    OdpowiedzUsuń
  12. Dobranoc, do jutra (u mnie jeszcze piątek)

    OdpowiedzUsuń
  13. Dziękuję, że mogę do Ciebie zaglądać :*

    OdpowiedzUsuń
  14. no właśnie właśnie. W każdym razie ciągle czekam, na kolejny post. Każdy z nas zostawi coś niedokończone, zapomniane, to jak z pakowaniem. Ale potem jedziemy i cóż, że bez szczoteczki. dziękuję, że dajesz radę coś napisać, teraz mogę iść spać.

    OdpowiedzUsuń
  15. Asiu, czytam Twojego bloga codziennie, o dnia, kiedy pojawił się Twój wywiad na gazeta.pl. Jutro też kupię "wysokie". Nie wiem jak to sensownie ująć, ale nikt nigdy nie przyciągnął mojej uwagi w sieci tak, jak Ty. I to bynajmniej nie z powodu Twojej choroby, ale tego co i jak piszesz. Wiele się od Ciebie nauczyłam, jesteś mega inteligentną osobą.

    Dziękuję Ci za tego bloga, za to, że jesteś tu w wirtualnej przestrzeni. W pewien sposób jesteś mi bliska, mimo, że tak naprawdę się nie znamy.

    Ostatnio rzadko się odzywam, bo faktycznie poziom wypowiedzi niektórych tu osób pozostawia wiele do życzenia. Oby Twój apel pomógł.

    Trzymaj się!

    OdpowiedzUsuń
  16. no jak tak? na serio oczekujesz, że rozzstanę się moim ulubionym hobby i zaprzestanę wypisywania złośliwych komentarzy?

    OdpowiedzUsuń
  17. ...j
    aaaaa
    i ch.j
    bo nigdy nie skończę

    braocs

    OdpowiedzUsuń
  18. kolejny wieczór spędzam na czytaniu Twojego bloga
    nadrabiam poprzednie wpisy
    uczę się, staram zmienić, dziękuje Ci za to
    każdego dnia staram się żeby podczas spaceru z synem podziwiam świat wokół jak Ty, a to piękne niebo a to śliczny kwiat
    dziękuję

    OdpowiedzUsuń
  19. kolacji nie jadłam, wrzuciłabym coś na ruszt ;)
    ale serio, to święte słowa :*

    OdpowiedzUsuń
  20. Swoją droga kto by pomyślał ze będę jakieś obce babki wirtualnie obcalowywac :)))) dobrej nocy wszystkim

    OdpowiedzUsuń
  21. Jesteś, doczekałam się :) To idę w kimonko. Dobranoc Chusteczko :*

    OdpowiedzUsuń
  22. Zmieniasz świat nalepsze,
    DZIĘKUJĘ.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oczywiście: na lepsze. Coś nie tak z klawiaturą:-))

      Usuń
  23. Obejrzałam film, "Detachment", widziałaś? I w związku myślę o drzewach zasadzonych przez ciebie, przez swiadomych i obecnych rodziców, myśle o moich drzewkach... I morda mi się cieszy. Jaka cholernie dobra robota! To będzie zdecydowanie dobry weekend, równiez dzięki tobie :)
    p.s. pokochałam Adriena Brody'ego, ech.

    OdpowiedzUsuń
  24. Chustko Droga, zapewne wiesz, że wszystko zostało powiedziane/napisane :) To kim jesteś, ile znaczysz itp
    Chciałabym mieć tyle siły- też było
    nic nowego nie napiszę;{

    zacznij sprzedawać świnki!



    OdpowiedzUsuń
  25. powiedz, co mogłabym, dla Ciebie...postaram się, obiecuję.

    OdpowiedzUsuń
  26. A właśnie niech się żrą. Każdy wie co po zeżarciu dzieje się się z żarciem. Przechodzi "toto" przez trzewia i wychodzi cała prawda czyli... KUPA (a już mi się chciało napisać g...). Uśmioł Ci się jo :)))

    OdpowiedzUsuń
  27. "z każdym miesiącem jest gorzej. za jakiś czas będzie gorzej z każdym tygodniem, a potem - z każdym dniem.
    sprawdziłam: tak ta choroba wygląda.
    tak jest i już."

    Niektorzy cierpieli na nowotwor zlosliwy, mieli przerzuty, narzady przestawaly juz funkcjonowac, zapadli w spiaczke a lekarze dawali im najwyzej kilkadziesiat godzin zycia, a oni wyzdrowieli (patrz: Anita Moorjani, jak bedziesz miala troche sily i ochote to zerknij na youtube). Dla Boga nie ma nic niemozliwego. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  28. Jestem, czytam. I czuję się taka mała przy TOBIE. Jestem przy Tobie myślami. Buziam i tulam.

    OdpowiedzUsuń
  29. Dzięki za te słowa, dzięki że mogę się od Ciebie uczyć. Dzięki za odwagę i mówienie wprost o śmierci. I o miłości. Tak sobie myślę, że zmieniasz świat wielu ludzi. Mój na pewno.
    Wywiad w wysokich obcasach fantastyczny!

    OdpowiedzUsuń
  30. Towarzyszę od czerwca 2011 dopiero. Wtedy chyba po raz pierwszy fundacja RnR wspomniała o Tobie na fb.
    Uwielbiam tego bloga, Twoje spojrzenie na świat, Twoją wrażliwość.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ucięło mi komcia. A chciałam jeszcze dodać, że niektórzy uwielbiają Cię tak mocno, że sobie roszczą prawa do żarcia się. A prawda jest taka, że poza godnymi jedynie ignorowania trollami, wszyscy byśmy chcieli dobrze. A, że czasem wychodzi inaczej, to cóż. Mechanizmy proste i znane.
      Dobrze, że napisałaś, co napisałaś. I tego, głupio to zabrzmi. Ale jestem Twoją groupie normalnie i Cię kocham.

      Usuń
  31. Droga Chustko.... Szczerze to Ci powiem, że z każdym włączeniem i sprawdzeniem, co u Ciebie, mam stracha, że tego posta juz nie będzie... Choroba to jednak dziadostwo i nie pozwala w pełni cieszyć się tym, czym człowiek powinien sie radować. "W pełni", bo jak się ma tak wspaniałych bliskich, to nie ma co narzekać.. Żyj nam długo, bez jakiś głupot...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też ostatnio mam te obawy, gdy zaglądam.
      A myślę za każdym razem, gdy leżę sobie z moim synkiem w sypialni na łóżku z jego łepetynką na moim ramieniu.
      Chciałabym by te chwile trwały i trwały...
      U Chustki też. Chciałabym umieć to zaczarować.

      Usuń
  32. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  33. Nikt z nas niestety nie jest nieśmiertelny, ale tylko niektórzy są tego świadomi.

    OdpowiedzUsuń
  34. Nie wiem co napisać. Może to, że jesteś bardzo silna. Że mi pomagasz zrozumieć to, że marudzeniem niczego nie osiągnę. Że trzeba działać i walczyć. Wierzę w Ciebie i niech Bóg ma Cię w swojej opiece...
    A u mnie już jesień, co rusz zadeptuje kolorowe - najczęściej bordowe - liście.

    OdpowiedzUsuń
  35. Chusteczko... Brakuje słów :)
    Cieszę się, że to napisałaś. Teraz powinniśmy się cieszyć że możemy cię czytać, pożartować z Tobą a nie boje toczyć o nic.

    OdpowiedzUsuń
  36. Tyle bab w jednym miejscu - nie ma takiej opcji, żeby nie było żarcia się :)

    OdpowiedzUsuń
  37. Nas też kiedyś zabraknie. Taka kolej rzeczy. Przemijanie to cześć życia. Na razie jesteśmy. I masz rację, nie warto się żreć. Trzeba łapać piękne chwile w tym naszym locie aż do końca. Ty cudnie pokazujesz jak to robić. Ja też wierzę, że choć nas zabraknie, to będziemy. I to co posialiśmy to nie zginie. Ty Chustko tyle rozsiałaś uśmiechów, pozytywnej energii, mądrości i uważności. Chociaż codziennie się chce tego więcej - więc pisz puki możesz :)

    OdpowiedzUsuń
  38. Nigdy nie pisałam. Wchodzę tutaj od prawie roku, kiedy szukałam informacji jak leczyć tą chorobę chcąc ratować ojca i tak zostałam. Kibicuję Ci Asiu i nie ma dnia, żebym nie myślała o Tobie, modliła się. Dziękuję, że wniosłaś wiele w moje życie.

    OdpowiedzUsuń
  39. dzień dobry ...
    poranek , sniadanie , samochód najbliższy kiosk gazetęproszę sprawdzić czy są "Wysokie.." do firmy gaz . kawa , poszukać strony ... ...przepraszam Pana mam awarię komputera będzie czynne za jakieś 40 min ...dowidzenia się z Panem .
    czytam , smakuję słowa , słowa o umieraniu i smakuję tym samym życie . tak , czytając o śmierci czytam o życiu . nadzwyczaj intensywnie przeżywanym , świadomie i jak to ładnie określiłaś w jednym z wpisów "uważnie" . w wywiadzie mówisz , że umierając nie całkiem odchodzimy , że zostaje energia którą się światu dało , wspomnienia i myśli . zostawiasz po sobie Joanno w wielu ludziach tę energię i wiele pozytywnych dobrych myśli . najważniejsze , że zostawiasz to w Janku umiejętność smakowania życia, cieszenia się nim i wielką dojrzałość. Gratuluję Tobie i Piotrowi tego jak wychowaliście , ukształtowaliście Janka . Ma bardzo mocne podstawy na przyszłość i sądzę , że będzie bardzo mądrym facetem
    Pozdrawiam
    http://taksobieczasemmysle.blogspot.com/
    pes."voldemort musi zniknąć"

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :)
      I to napisał mężczyzna...

      Usuń
    2. mężczyzna to gorsze zwierzę ??? :-)
      pes"voldemort musi zniknąć"

      Usuń
    3. Cos czuje, ze tej energii starczyłoby dla całego świata od Chustki:). Piękny post Adanie.

      Usuń
  40. Bądź Chusteczko jak najdłużej...zara lecę po Wysokie Obcasy. Mieszkam na wsi, więc zapewne jeszcze będą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. hahaha na mojej wsi przyszła wyborcza bez obcasów, hmm
      nie wiem co o tym myśleć :) Pani w kiosku mówiła że się to nie zdarza...
      Na szczeście będę dziś w wielkim mieście to nabędę drogą kupna.
      Zazie, piękne zdjęcia!

      Usuń
  41. Kupię se obcasy z Tobą dzisiaj. Te wysokie.
    Buziaki

    OdpowiedzUsuń
  42. Joasiu.... żeby Janek kochał życie....
    On Je będzie kochał, wspaniale Go wychowałaś.
    To, co Mu do tej pory zaszczepiłaś, pozostanie z Nim.

    Wszystko przemija, jeden ma więcej czasu, drugiemu go zabraknie, niesprawiedliwe, ale takie jest życie.
    Jeden przeżyje w krótszym czasie więcej, niż inny przez 80 lat.

    Całym sercem jestem z Wami, każdego dnia i życzę, żeby nie bolało, żebyś mogła funkcjonować jak najdłużej.

    OdpowiedzUsuń
  43. Właśnie zarekomendowali WS z Twoim wywiadem w Dzień Dobry TVN. Kupię i bez tej rekomendacji, zachowam na pamiatkę i jak mnie nerw chwyci wrócę do tych pieknych słów. Dziękuję Ci za moc.jokookun

    OdpowiedzUsuń
  44. Aśka, jesteś prawdziwa, nawet w tej końcowej fazie.
    Ja już wiele lat temu pogodziłam się z umieraniem ze względu na pracę. Musiałam przekroczyć ten próg. I od tego czasu staram się, żeby jeżeli to miałby być dzień ostatni dla kogokolwiek z nas, to niechże to będzie dzień najlepszy. Uśmiechajmy się, kochajmy się, nie ma nic ważniejszego..

    OdpowiedzUsuń
  45. juz jest :-)
    http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,114757,12552254,Zeby_Janek_kochal_zycie.html

    OdpowiedzUsuń
  46. Chuściak, to jeszcze raz ja. Przeczytałam wywiad, zryczałam się jak bober. Jesteś niesamowitą matką jakkolwiek to banalnie brzmi, dla mnie wzorem.
    Obawiam się cholera, że niedoścignionym.

    OdpowiedzUsuń
  47. Odzywam się pierwszy raz...czytam parę miesięcy i tak jak pozostałe osoby ciągle mam Cię w myślach, Twoją uśmiechniętą twarz przed oczami i oddycham z ulgą gdy piszesz, że jest lepiej...
    Pochłonęłam już artykuł w Wysokich Obcasach...chciałabym mieć choć w połowie takie podejście do życia i otaczającego świata...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ja też :) Piękny człowiek z Ciebie Joasiu i Janek też wyroście na wspaniałego człowieka - już jest wyjątkowy. Jakby mógł inaczej mając taką mamę i ojczyma (tfu - co za brzydkie słowo).

      Usuń
    2. Ojczym - ten co czyma ;)

      Nie jest źle. :)

      Usuń
    3. Zorko:* Rozbrajasz mnie swoimi wymownymi przemyśleniami:)

      Usuń
  48. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  49. Póki co Aśka jesteś i zamierzam się cieszyć Twoją obecnością, a nie płakać nad tym, co za jakiś, krótszy, bądź dłuższy czas nastąpi. Każdego z nas czeka śmierć. Ale teraz jest życie i cudowny każdy dzień.

    OdpowiedzUsuń
  50. Kocham Cię i tyle. Słowa nie opiszą tego.
    Przytulam, całuję i posyłam tabuny dobrych myśli.
    :*

    OdpowiedzUsuń
  51. Przy czytaniu "obcasów' popłakało mi się.

    Mam swoje wielkie problemy,ale za Pani sprawą stały się niczym.

    I mnie - starą babę ,też Pani udało się przekwalifikować na "więcej rozumu".

    Dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  52. Codziennie jestem, milcząca.
    Trzymaj się Dzielna Kobieto.

    OdpowiedzUsuń
  53. Któregoś wieczoru posta nie napiszesz...
    ale my tu będziemy...
    potem będą inni...
    a potem jeszcze inni...
    to ma jakiś cholerny i pokrętny sens...
    ale ma go...


    Joasiu...

    OdpowiedzUsuń
  54. i ja dziękuję.
    za ogół i za szczegół.
    ciągle słów za mało. jestem z tej milczącej rzeszy, która tu zagląda już od dawna.
    a dzisiaj chciałabym, żebyś wiedziała - dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  55. Droga Chustko... tak naprawdę, nikt z nas nie wie, czy wejdzie tu następnego dnia, czy napisze coś na swoim blogu.... różnię się tylko tym, że nie wiem jeszcze kiedy...
    Za to Ty potrafisz żyć....

    OdpowiedzUsuń
  56. To ja dziękuję:). Dziękuje Ci za to, ze uczysz nas życia, uczysz nas świadomości, dystansu do samego siebie. Dziękuje, Ci za wszystko, za to, ze jesteś, byłaś i będziesz póki możesz. Bądź jak najdłużej.

    A we mnie tli się nadal nadzieja, że będzie inaczej...:<

    Co do Obcasów
    Zabawa w rzygi mnie rozwaliła:D. I Obietnice Janka o znalezieniu leku mnie wzruszyły:).Jejku wzruszasz mnie Chustko. Rzadko beczę, ale jestem blisko. Bardzo blisko. A ostanie słowa były piekne...

    Wzruszasz mnie i Janek z Niemężem też.

    OdpowiedzUsuń
  57. Zrobiłam kawę. Wstawiłam pranie. I zaczęłam czytać.
    Na głos. Swojemu eM. Obydwoje się wzruszyliśmy. Dziękuję!

    Pięknej soboty kochani :]

    OdpowiedzUsuń
  58. Czy to znaczy, że się poddajesz? Rozumiem, że konwencjonalna medycyna zawiodła, ale co z alternatywnymi terapiami? Próbowałaś czegoś innego na poważnie ?

    OdpowiedzUsuń
  59. Chustko, dziękuję.

    Dobrze, że masz listy dla Janka.


    Różne uczucia mną targają. Boję się je zmaterializować słowami.

    Pozdrawiam Ciebie i Twoich mężczyzn z całego serca :)
    Mam chęć podesłać Wam kilka fotek z miejsca, w którym żyję. Tyle że tchórzę : P

    OdpowiedzUsuń
  60. Od samego rana zajęłam się życiem.
    Swoim.
    Zapomniałam o obcasach!
    Noszsz cholera - jak mogłam, no jak!
    Zmęczona dzisiejszym ŻYCIEM naprosiłam Bliskiego, żeby mi zdobył. I mam!
    Przeczytałam.
    Wzrusz jak cholera.
    Mój-ci-on też przeczyta, obiecał.

    Ale Ty masz jajca, babo jedna...
    :*

    OdpowiedzUsuń
  61. Podziwiam Twoją siłę i determinację w walce z tą cholerą, dla mnie jesteś bohaterką i przykładem (nad)ludzkiej siły, charta ducha, niezłomności, woli walki, charakteru, odwagi i cierpliwości! Twoje życie spłatało Ci mało śmiesznego figla, ale mam nadzieję, że masz świadomość, że tym samym zmieniło życie wielu ludzi - na lepsze. Chyba niewielu poradziłoby sobie tak dobrze i mądrze jak Ty, ale przynajmniej wiedzą, że można, że da się! Dla mnie jesteś wyjątkowa! Przesyłam Ci dużo pozytywnych wibracji:) Trzymaj się kochana!

    OdpowiedzUsuń
  62. Buziaki Asiu, jesteś, jesteś i zawsze tu będziesz, przynajmniej troszkę. Czytam, jestem z Tobą myślami i ściskam... Trzymaj się kochana..Jesteś wielka.

    OdpowiedzUsuń
  63. Asiu Droga... cały czas jestem z Tobą. Pracuję z ludźmi chorymi na raka, rozumiem Cię i nie ma dnia, żebym o Tobie nie myślała. Jesteś wspaniałą kobietą. Dotykasz spraw najwyższych i robisz to pięknie i mądrze. Życzę Ci samych dobrych chwil, z całego serca <3

    OdpowiedzUsuń
  64. Pięknie piszesz. Również o śmierci. Podziwiam Cię od dawna, nigdy nie komentowałam, ale chcę żebyś wiedziała. Jesteś wielka.

    OdpowiedzUsuń
  65. chustko, mimo wszystko jakoś tak optymistycznie tu u Ciebie :) Dzięki Tobie chcę się więcej uśmiechać i żyć w zgodzie!!!

    OdpowiedzUsuń
  66. Chustko podziwiam Cię od dawna. Pięknie żyjesz. Zyj długo! Więcej nie napiszę bo trudno znależć odpowiednie słowa... przesyłam moc ciepłych myśli!

    OdpowiedzUsuń
  67. ciągle zapominamy, o tym co najważniejsze. skarby lubią się ukrywać. ciągle postanawiam sobie, że będę pamiętać...
    przypominasz mi i uwielbiam Ciebie za to :*

    OdpowiedzUsuń
  68. dziękuję za całokształt i za wysokie obcasy wczoraj

    OdpowiedzUsuń
  69. dzięki za radę "nie żryjcie się", wiem to od dawna, że to strata czasu a jednak kłócimy się z mężem i nieraz przy dzieciach, jakie to niepotrzebne, wiem, ale powstrzymać się trudno. Jeśli pozwolisz wpadnę czasem, poczytam, posłucham, coś może napiszę, może zechcesz odpisać. Nie wiem czy miałabym tyle siły co Ty, ale podobno dopóki się nie doświadczy czegoś nie wiemy jaka siła w nas tkwi. Nie życzę Ci siły, bo jesteś silna. Żyj, tyle aby zdążyć ze wszystkim. Ja wierzę w cuda, czasem się zdarzają, tego Ci życzę.

    OdpowiedzUsuń
  70. przeczytałam jednym tchem Twój wywiad, chyba jestem do dupy matką, ja tak pięknie nie uczę, może nie potrafię, choć staram się i to bardzo, czasem nie wychodzi, moje dzieci są dużo większe, jakieś 10 lat więcej, ale w każdym wieku starać się trzeba równie mocno, może mnie odmieni, dzięki

    OdpowiedzUsuń
  71. Szacun:)tylko co zrobić z tymi, którzy bez żrecia się nie mogą obejść? Ch.j z nimi:)?! Przytulam Cię czule Asiu:*

    OdpowiedzUsuń
  72. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń

 
©KAERU 2010
Wszystkie prawa zastrzeżone Sałyga