środa, 3 października 2012

[898].

alejestemśpiącaponowychplastrach...

9 komentarzy:

  1. ach, skoro tu trafiłam przypadkiem [docelowo idę do wtorku hihi] to się wpiszę. Lubię podium u Ciebie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Joasiu, trafiłam tu po przeczytaniu wywiadu w WO. Tekst wycięłam, oprawiam w ramkę i życzę wszystkim ludziom, by umieli żyć tak pięknie jak Ty, dostrzegać, zauważać, kosztować, czasem przygryzać język, zachwycać się małymi pierdołami i mówić to bez kwasu. I żeby to delektowanie zaczynali już dziś. Dziękuję, że nauczyłaś mnie więcej niż niejeden uczelniany wykładowca. Jesteś Wielka. Ale może nie jak Buka, tylko bardziej jak Mała Mi.

    Uściski,
    marta

    OdpowiedzUsuń
  3. Asiu, wczytałam się w złapany przypadkiem tekst w Wysokich Obcasach i nie gniewaj sie , że nie zapytałam, czy wolno, ale wykorzystałam Twoje słowa. Zacytowałam je, podając Ciebie jako autorkę prowadząc pierwsze w swoim życiu spotkanie o autyzmie i naszym życiu z nim. To, że miłość nie jest szalikiem szczelnie otulającym szyję wiem od kilku dobrych lat. To, że wolności trzeba sie nauczyć to nauka każdego dnia. Dziękuję CI za Twoja mądrość. Twój syn ma wspaniałą mamę. Ściskam mocno, ale nie do utraty tchu. Agnieszka

    OdpowiedzUsuń
  4. Ja jestem śpiąca non stop ostatnio. Popołudniami to marzę o 21ej, żeby przytulić się do małego Gadziątka i spać, spać...

    OdpowiedzUsuń
 
©KAERU 2010
Wszystkie prawa zastrzeżone Sałyga