[955].

Kim byśmy byli, gdyby nie ludzie, których spotykamy?

Wczoraj miałem ciężki dzień. Zaczął się chwilę po tym, gdy zasnąłem. Od szóstej rano stres i galop w niedoczasie. Mnóstwo ludzi zaangażowanych w rozwiązanie problemu, który był zwykłym nieporozumieniem.

Jakiś czas temu uderzyłoby to we mnie. Pewnie chodziłbym rozbity przez kilka dni. Z pewnością byłbym wściekły na jawną niesprawiedliwość.
Teraz jest inaczej.

Jak na sytuację byłem spokojny. Każda z możliwych opcji wydawała mi się do przyjęcia. Cokolwiek by się nie stało, to nie byłby koniec świata. Ot, niepomyślny splot okoliczności, która nie zmieni tego, kim jestem. Dlaczego? Bo Joanna.

Przechodząc z Nią przez chorobę doświadczyłem spraw tak ważnych, tak intensywnych, że teraz wszystko inne wydaje się nieistotne. Bo czym jest "poważny problem" wobec zmagań o życie?

Zmieniłem się, to jasne. Czy wolę siebie takiego? Nie wiem, to ktoś nowy, jeszcze się poznajemy. Nawet jeśli sobie radzę z niepomyślnymi zdarzeniami, jeśli te przejścia pokazały, co jest ważne w życiu, to cena jest się zbyt wysoka.

Tak sądziłem do wczoraj. Dzisiaj już wiem, że Ona będzie ze mną nawet w najgorszych chwilach.
Uśmiecham się. W końcu się uśmiecham. 

...